Radeusz Włodzimierz Barucki - architekt, historyk sztuki, propagator architektury, publicysta.
​Członek O. Warszawskiego SARP (od 1951). Członek Mazowieckiej Okręgowej Izby Architektów RP.
Absolwent Wydziału Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1949). Student matematyki na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym UMCS w Lublinie, historii sztuki na Wydziale Humanistycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Status architekta twórcy (1981).

Pracownik naukowy w Instytucie Urbanistyki i Architektury w Warszawie (do 1961). Projektant w Biurze Projektów Przemysłu Węglowego w Krakowie i w Biurze Studiów i Projektów Komunikacji w Warszawie.
Wykładowca na: wydziałach architektury w School of Design, North Carolina State University (1964) i State University, Iowa (1966). Wykłady gościnne m.in.: Buddhist University Colombo (1961), Uniwersytet w Wu-Han w Chinach (1961), Uniwersytet w Rio de Janeiro (1965), Universidad Nacional w Meksyku (1967), Harvard University (1968), MIT (1968), Universidad Catholica w Santiago de Chile (1985), Instytut Architektury w Moskwie (1991) Technical University of Lae w Papui-Nowej Gwinei (1997), Pier Arts Centre, Stromness, Orkady (2008) PAN Paryż (2008), Moskwa, Akademia Architektury (2013) Wydział Architektury Politechniki w Rydze (2013).

Autor m.in.:
- przedszkole w Rudzie Śląskiej (1949);
- Główne Zakłady Naprawcze PKS na Żeraniu w Warszawie (1950-54);
- stacja obsługi samochodów, Warszawa-Służewiec (1954) - współautor Bolesław Kosecki;
- Hotel Turystyczny PTTK w Sandomierzu (1963) - współpraca - autorzy:  Kazimierz Muszyński, Jan Regulski; współpraca na etapie projektu wstępnego Tadeusz Barucki;
- willa pod Ottawą, Kanada (1964);
- wystawa Odrodzenie w Polsce - Muzeum Narodowe, Warszawa (1953);
- wystawa Wojsko Polskie Sale Redutowe Warszawa (1953) - współautor S. Zaczeniuk.

Konkursy m.in.:
- na projekt schroniska przy Morskim Oku w Tatrach (1953) - współautor Tadeusz Szafer - III nagroda równorzędna;
- na polskie cmentarze wojenne w Katyniu, Miednoje i Charkowie (1995) - wyróżnienie honorowe.

Publikacje (ponad 40 książek, ponad 700 publikacji w różnych wydawnictwach w Polsce i na świecie) m.in.:
- Architektura Rumunii, Arkady, Warszawa 1979;
- Alvar Aalto, Arkady, Warszawa 1980;
- Maciej Nowicki, Arkady, Warszawa 1980;
- Konstanty Mielnikow, Arkady, Warszawa 1981;
- Architektura Mongolii, Arkady, Warszawa 1981;
- Architektura Norwegii, Arkady, Warszawa 1982;
- Architektura Danii, Arkady, Warszawa 1983;
- Ralph Erskine, Arkady, Warszawa 1983;
- Architektura Meksyku, Arkady, Warszawa 1984;
- Arne Jacobsen, Arkady Warszawa 1984;
- Architektura Polski, Arkady, Warszawa, 1985;
- Wacław Kłyszewski, Jerzy Mokrzyński, Eugeniusz Wierzbicki, Arkady Warszawa 1987;
- Architektura Japonii, Arkady, Warszawa 1988;
- Architektura Szwecji, Arkady, Warszawa 1989;
- Stephan du Chateau, Kanon, Warszawa 1995;
- Profesor Zbigniew Roman Dmochowski i jego dzieło, w: Polacy w Nigerii, Dialog, Warszawa 1997;
- Architektura Węgier, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 1998;
- Matthew Nowicki, Poland-USA-India, Salix Alba, Warszawa 2009;
- Architekci świata o architekturze / World Architects about Architecture, Kanon, Warszawa 2005;
- Architekci polscy o architekturze, Salix Alba, Warszawa 2009;
- Tygrysy/Tigers W. Kłyszewski, J. Mokrzyński, E. Wierzbicki, Salix Alba, Warszawa 2014;
- Aleksander & Maria Markiewicz architekci – architects, Salix Alba, Warszawa 2014;
- Zielone konie – Green Horses Henryk Buszko, Aleksander Franta, Jerzy Gottfried, Salix Alba, Warszawa 2015.

Autor zbioru kilkuset tysięcy fotografii architektury całego świata. Autor wystaw autorskich. Autor publikacji na CD. Uczestnik kilkuset audycji o architekturze w radio i telewizji.

Członek ZG SARP (1954-57). Sekretarz generalny SARP (1957-61). Wiceprezes SARP (1972-75). Sędzia konkursowy SARP.

Członek Rady Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, Warszawa. Członek Honorowy: Colegio de los Arquitectos del Peru (1965), Colegio Bolivariano de los Arquitectos, Caracas (1986), Unii Architektów Federacji Rosyjskiej (1991).

 Laureat Honorowej Nagrody SARP (1985).

Odznaczenia m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2017), Medal XX-lecia Światowej Rady Pokoju (1970), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1973), Medal ks. J. Popiełuszki (1987), Odznaka honorowa „Za zasługi dla budownictwa” (2012), Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015), Odznaka ZAiKS (1993), medal ZAiKS (1998), Srebrna Odznaka SARP (1954), Złota Odznaka SARP (1957, 1963), Medal Stowarzyszenia Architektów Polskich we Francji (2008), Złota Odznaka IARP (2022).
Laureat nagród i wyróżnień m.in.: Wyróżnienie im. J. Tschumiego Międzynarodowej Unii Architektów UIA za promowanie kultury architektonicznej i wymianę informacji o architekturze w świecie (1981), Nagroda Wydawców (1990), Nagroda Ministra Infrastruktury za najlepsze publikacje (2003, 2004), Nagroda Festiwalu Architektonicznego Зoдчecтвo w Moskwie za najlepszą książkę (2006), Nagroda 100-lecia ZAiKS (2018), Nagroda Polskiego Komitetu ICOMOS im. prof. Jana Zachwatowicza (2018).

Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku (2.08.2022).