Włodzimierz Ściegienny - architekt, malarz.
​Członek SARP O. Częstochowa.
​Absolwent Wydziału Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1951). Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Status architekta twórcy (1981).

Kierowniuk pracowni w biurze Miastoprojekt Częstochowa. Wykładowca w Instytucie Wychowania Artystycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie.

Autor m.in.:
- Grób Nieznanego Żołnierza w Częstochowie (1963) - wyróżnnienie honorowe SARP;
- fontanna z rzeźbą "Pani Kowalska", Skwer Solidarności, Częstochowa (1964);
- Rezerwat Archeologiczny Kultury Łużyckiej w Częstochowie (1965) - wyróżnnienie honorowe SARP;
- Pawilony Wystawowe CEPELIA w Częstochowie (1975) - Nagroda Ministra za wybitne osiągnięcia twórcze;
- Pałac Ślubów w Częstochowie (1987).

Członek ZPAP.

Odznaczenia m.in.: Złota Odznaka SARP (2009), Złota Odznaka "za zasługi dla Województwa Częstochowskiego", Medal 40-lecia PRL (1986).
Laureat Nagrody Wojewody Częstochowskiego za osiągnięcia twórcze.

*************************************************************************************************************

WSPOMNIENIE

Włodzimierz Ściegienny urodził się 11 listopada 1921 roku w Częstochowie. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale malarstwa, a także architekturę, która zaraz po wojnie utworzona została na Akademii Górniczo-Hutniczej, a potem na Politechnice Krakowskiej. Studiował w latach 1946-1951. Włodzimierz Ściegienny całe swoje życie i twórczość związał z Częstochową. Pracował w Miastoprojekcie na stanowisku kierownika pracowni projektowej. Był członkiem ZPAP i SARP. Posiadał status architekta twórcy, przyznany w 1981 roku przez Ministra Kultury i Sztuki. Zakres jego zainteresowań był tak wielki, że czuł ciągłą potrzebę poszukiwań własnego stylu i środków wypowiedzi artystycznych w wielu kierunkach sztuki: malarstwie sztalugowym, polichromii ściennej, rysunku, grafice, rzeźbie i architekturze. Do ważniejszych realizacji z zakresu architektury wymienić należy: Grób nieznanego żołnierza (1963) - projekt i realizacja architektury w granicie i metaloplastyce, Fontanna zwana Panią Kowalską (1964), Rezerwat Archeologiczny (1965) - projekt i realizacja muzeum (architektura i mozaika, a także autorskie grafiki opracowane jako teka exlibrisów dla Rezerwatu Archeologicznego w Częstochowie, wieżowce i budynek dawnej restauracji Adria przy al. Armii Krajowej, Pawilony wystawowe "Cepelia" (1975) - projekt i realizacja architektury budynku, architektury wnętrz, unikatowej mozaiki, Pałac ślubów (1987) - projekt i realizacja architektury, wnętrz; witraże i pionowy żyrandol proj. Karoliny Ściegienny. Realizował się też jako twórca sztuki religijnej we wnętrzach wielu kościołów, tworząc freski, sgraffito, witraże, własne projekty ołtarzy, sprzętów i szat liturgicznych. Przykłady tych realizacji odnaleźć można w kościele w Żytnie, Parzymiechach, Żarkach Letnisko, Grodźcu k. Będzina, a także w kościele św. A. Padewskiego, czy św. Barbary w Częstochowie. W malarstwie sztalugowym, tworzył w technice olejnej, w różnych założeniach i konwencjach twórczych, tworząc własny rozpoznawalny styl. Charakterystyczna kreska cechowała również jego liczne rysunki, grafiki, ilustracje. Medalierstwo, było jeszcze jedną pasją twórczą. Wykonał około 60 medali okolicznościowych i upamiętniających bliskich mu ludzi. Dzieła jego były wystawiane w kraju i za granicą, wiele prac znajduje się w zbiorach muzealnych i w rękach prywatnych. W okresie aktywności twórczej, Włodzimierz Ściegienny, publikował artykuły naukowe w Wydawnictwie Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, gdzie wykładał w Instytucie Wychowania Artystycznego, są to: "Kreacje w przestrzeni restytuowanej" i "Prawo widzenia". Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, między innymi: wyróżnienie honorowe SARP za Muzeum-Rezerwat Archeologiczny i za Grób Nieznanego Żołnierza, Nagrodę Ministra za wybitne osiągnięcia twórcze - Pawilony Wystaw "Cepelia", Nagrodę Wojewody Częstochowskiego za osiągnięcia twórcze oraz Złotą Odznakę "Zasługi dla Województwa Częstochowskiego". Zmarł 10 marca 1990 roku.
Emilia Malec-Zięba​