Leszek Andrzej Świątkowski (Andrzej Świątkowski) - architekt.
​Członek O. Warszawskiego SARP (przed 1939).
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1938).

Kapitan rezerwy artylerii. Żołnież Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, cichociemny. Zginął podczas zrzutu do Polski.

Odznaczenia m.in.: Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (V klasa), Krzyż Walecznych, Medal za Ratowanie Ginących.

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Brzozowie Starym.

********************************************************************
WSPOMNIENIE

Syn Seweryna Świątkowskiegi, inżyniera i Marii z domu Łęska.
Ukończył Gimnazjum Męskie Towarzystwa Szkoły Mazowieckiej w Warszawie, gdzie w 1926 r. zdał maturę. W latach 1927-38 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, po ukończeniu studiów otrzymał dyplom inżyniera architekta. Podczas studiów odbywał szkolenia i praktyki wojskowe, pracował również zawodowo. W maju 1939 r. wyjechał na 3-letni kontrakt do Afganistanu.
Wybuch II wojny światowej zastał go w Kabulu. W kwietniu 1940 r. dotarł do Francji, gdzie otrzymał skierowanie do Ośrodka Wyszkolenia Oficerów Artylerii w Vichy (miejscowość i gmina w środkowej Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Allier). Po klęsce Francji w 1940 r. został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do 3 Dywizjonu Artylerii Lekkiej 3 Brygady Kadrowej Strzelców (d-ca gen. bryg. Władysław Langner) na stanowisko oficera zwiadowczego dywizjonu i oficera ogniowego 1 baterii. Następnie służył w 4 Brygadzie Kadrowej Strzelców (d-ca brygady płk dypl. Stanisław Sosabowski) i w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej (d-ca gen. bryg. Stanisław Sosabowski). Zgłosił akces do służby w okupowanym Kraju, po konspiracyjnym przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 07.11.1941 r. na rotę ZWZ (Związek Walki Zbrojnej) w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. 
Zrzutu dokonano w nocy 27/28.12.1941 r. w ramach operacji lotniczej "Jacket", ekipa skoczków została zrzucona pomyłkowo na terenie III Rzeszy, w okolicy Brzozowa Starego. 
Zginął ciężko ranny w nierównej walce z przewyższającym liczebnie i ogniowo niemieckimi celnikami oraz strażą graniczną, jeden z kurierów, Tadeusz Chciuk opisał to wydarzenie w książkach "Koncert. Opowiadanie cichociemnego" i "Raport z podziemia 1942 r.", w których pisze, że w czasie obławy na miejscu lądowania Świątkowski zastrzelił ciężko rannego rtm. Mariana Jureckiego "Orawa" (1911-1941), syna Wincentego Jureckiego i Antoniny z domu Wittek i siebie, zostali pochowani na miejscowym cmentarzu parafialnym.