Krystyna Konopka (Krystyna Konopkowa, Krystyna Ciborowska-Konopkowa) - architekt, urbanista.
Członek O. Warszawskiego SARP. Członek TUP (od 1963).
Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1952). Absolwentka Studium Historii Miast Uniwersytetu Warszawskiego.

Projektantka w BSiP Hydroprojekt w Warszawie (1955-56). Projektantka w Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej w Warszawie (1957-72). Projektantka w Pracowni Urbanistycznej Warszawy, następnie w Biurze Planowania Rozwoju Warszawy (do 2012).

Autorka m.in.:
- studium możliwości optymalnego rozmieszczenia przemysłu i ludności miejskiej województwa warszawskiego (przed 1965) - współautorzy: Bożena Malisz, Krystyna Brochocka, Irena Poniatowicz, Jerzy Regulski, Anna Chramiec - nagroda zespołowa II stopnia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych (1965).

Konkursy m.in.:
​- SARP, TUP nr 268 - na projekt koncepcyjny zagospodarowania przestrzennego zespołu osiedli Kraków-Bieńczyce (1959) - współpraca - autorzy Mirosław Jagiełło, Jerzy Koziński; współpraca: Krystyna Ciborowska-Konopkowa, Aniela Kościńska, Ludwik Szklarek - wyróżnienie I stopnia równorzędne;
- na studium Koncepcji Urbanistycznej Placu Zwycięstwa i fragmentów terenów Powiśla w Warszawie (1964) - współautorzy: I. Poniatowicz, Alina Scholz, Zygmunt Skibniewski; współpraca Krystyna Rudzińska - wyróżnienie III stopnia równorzędne;
- SARP nr 381 - na projekt zagospodarowania przestrzennego rejonu Dworca Wschodniego i dzielnicy mieszkaniowej „Szmulowizna” w Warszawie (1966) - współautorzy: Stefan Putowski, Irena Poniatowicz, Maria Rudzińska - wyróżnienie II stopnia rónorzędne;
- SARP nr 398 - na opracowanie zagospodarowania przestrzennego ośrodka handlowo-usługowego dzielnicy Bródno w Warszawie (1967) - współautorzy: S. Putowski, Wanda Staniewicz i Romuald Welder - I nagroda;
- na opracowanie projektu koncepcyjnego zagospodarowania przestrzennego terenów tzw. Cypla Czerniakowskiego w Warszawie (1967) - współautor S. Putowski - wyróżnienie równorzędne;
- na koncepcję ukształtowania przestrzennego centrum usługowego dzielnicy Mokotów w Warszawie (1970) - współautor S. Putowski; współpraca: Grażyna Martusewicz, W. Staniewicz, R. Welder -  wyróznie III stopnia równorzędne;
- SARP nr 478 - na projekt zagospodarowania przestrzennego przebudowy śródmieścia Pruszkowa (1971) - współautor S. Putowski; współpraca: W. Staniewicz, Ludwik Kozłowski, Beata Luboińska - nagroda.

Odznaczenia m.in.: Brązowa Odznaka SARP (1963, 1965).

******************************************************************
Wspomnienie.

Odeszła od nas na zawsze Krystyna Konopkowa. Od 1950 r., przez sześćdziesiąt lat pracy zawodowej, oddawała swe siły i talent urbanistyce. Będąc w TUP od 1963 r., uczestniczyła w życiu naszego Towarzystwa nieomal do kresu swych dni. Członkini władz krajowych i oddziałowych TUP na przełomie lat 60-tych i 70-tych ubiegłego wieku, postrzegała TUP przede wszystkim jako wzbogacające ją środowisko przyjaciół związanych wspólną troską o jakość polskiej przestrzeni. Chciała i umiała umacniać te więzi,tak w warsztacie pracy jak i w szerokich prywatnych kontaktach. Była tym spoiwem, którego brak będziemy teraz odczuwać a Jej odejście jest nieodżałowana stratą dla tych, którzy mieli szczęście z nią pracować i z nią się spotykać.
Krystyna Konopkowa zdobyła dyplom architekta na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w 1952 r. pogłębiając swą wiedzę na Studium Historii Miast Uniwersytetu Warszawskiego. Działalność zawodową podjęła już w czasie studiów pracując od 1950 r. w Instytucie Urbanistyki i Architektury nad metodyką sporządzania planów ogólnych miast i normatywami urbanistycznymi. Ciągnęło Ją jednak do projektowania i w latach 1955-56 pracowała w BSiPHydroprojektnad projektem stopnia wodnego w Łomnej koło Łomianek. To chyba wtedy zrodziła się Jej pasja do zajmowania się zagospodarowaniem przestrzennym doliny Wisły czemu poświęciła później wiele lat życia. Wcześniej jednak, od końca lat pięćdziesiątych do 1972 r., w Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej w Warszawie opracowywała plany ogólne zagospodarowania przestrzennego mazowieckich miast (Węgrów, Płońsk, Sokołów, Płock, Sierpc). Jednocześnie startowała owocnie w szeregu konkursów urbanistycznych i architektonicznych organizowanych przez TUP i SARP (uzyskała m.in. I nagrody w konkursach na Centrum Bródna i Centrum Pruszkowa, zagospodarowanie obrzeż Zalewu Zegrzyńskiego).
W 1972 r. za namową Jej zawodowego patrona Stefana Putowskiego przeszła do pracy w Pracowni Urbanistycznej Warszawy by zająć się ukochanym tematem Wisły w planach aglomeracji warszawskiej. Po włączeniu tej Pracowni w strukturę Biura Planowania Rozwoju Warszawy stała się jego pracownikiem do końca drogi zawodowej w 2012 r. Gdy państwo odstąpiło od koncepcji kaskadowania Wisły, co wstrzymało prowadzone przez Krystynę Konopkową przez lata prace związane z tą koncepcją (projekt Swider -bis), nie poddała się Ona zawodowej frustracji i do końca zawodowej aktywności z oddaniem zajmowała się planami miast i gmin w aglomeracji warszawskiej. Łączyła to z angażowaniem się w szczególnie bliskie jej zainteresowaniom studia zagospodarowania obszarów turystycznych Suwalszczyzny i Mazur. Była bowiem miłośniczką turystyki, spływów wodnych a także świetną instruktorką narciarską.
Krystyna umiała dostrzegać i pokazywać nam jasne strony życia, także sens i wartość naszej pracy. Jej optymizm i pogoda ducha dodawała nam sił, jej pragmatyzm i wytrwałość w dążeniu do celu pozwalały pokonywać zawodowe trudności. Potrafiła przekonywać, że można im sprostać. Była zawsze gotowa spieszyć innym z przyjacielską pomocą. Jej bezkonfliktowość i sprawiedliwość w ocenianiu ludzi tworzyły wspaniały klimat w zespołach, w których pracowała i którymi kierowała.
Krystyna wierzyła, że świat, - otaczająca nas przyroda i ludzie, są piękni a zadaniem nas urbanistów jest to piękno odnajdywać, chronić i wzbogacać tworząc ład przestrzenny harmonijnie godząc wymogi ochrony przyrody i potrzeby człowieka. Temu służyły wykonywane przez nią plany i projekty.
Krystyna potrafiła sama i uczyła innych jak czerpać z uroków życia. Otwarta na ludzi miała liczne grona przyjaciół. Była niezrównaną organizatorką ich turystycznych wypadów na narty i spływy i gospodynią towarzyskich spotkań. Odeszła w czasie trapiącej nas zarazy jakby w proteście przed jej skutkami. Tak smutno, że będzie trudno jej przyjaciołom uczestniczyć w Jej pożegnaniu. Zostanie w naszych myślach ze swym pogodnym uśmiechem.

https://www.tup.org.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1892%3Awspomnienie-mgr-in-arch-krystyny-konopkowej&catid=229%3Anekrologi&Itemid=411&lang=pl (dostęp 25.04.2022)