Jerzy Adam Miłobędzki - architekt, historyk architektury, konserwator zabytków, wykładowca akademicki.
Członek O. Warszawskiego SARP (od 1958).
Student Wydziału Architektury Akademii Górniczo Hutniczej w Krakowie. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1949). Doktor nauk technicznych (1952), profesor (1974), profesor zwyczajny (1982).

W katedrze Architektury Polskiej Politechniki Warszawskiej (1947-71). Prodziekan Wydziału Architektury PW (od 1955 - dwie kadencje). W instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego (od 1971), kierownik Katedry Historii Sztuki i Kultury (1973-94). Wykładowca: na uniwersytecie w Sztokholmie (1969), w Seattle (University of Washington, Visiting Professor, 1980), w Londynie (Courtauld Institute, London University, 1984), w Manchester (Victoria University, 1984), w Norwich (University of East Anglia, 1985) i w Kent (Kent State University, Visiting Professor, 1985-86), na Międzywydziałowych Studiach Humanistycznych UW, w Wyższej Szkole Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, w College for New Europe prowadzonym przez International Cultural Center Cracow.

Członek: ZAiKS, Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Polskiego Komitetu Narodowego International Council on Monuments and Sites w Paryżu, Comite International de l.Histoire de l.Art, Society Antiquarians w Londynie, Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, Komitetu Nauk o Sztuce przy I Wydziale PAN, Komitetu Architektury i Urbanistyki przy IV Wydziale PAN i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Członek Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Sztuki.

Autor blisko 200 publikacji naukowych m.in.:
- Zarys dziejów architektury w Polsce (1963);
- Atlas zabytków architektury w Polsce (1964), współator J. Z. Łoziński;
- Architektura polska XVII wieku (1980) - Nagroda Państwowa I stopnia;
- Central-Eastern Europe: its Cultural Landscape and Architectural Coverage (1993);
- Architektura ziem Polski. Rozdział europejskiego dziedzictwa (1994).