Jarosław Marian Wojciechowski - architekt, konserwator zabytków, wykładowca akademicki.
Członek O. Warszawskiego SARP (przed 1939).
Absolwent Instytutu Inżynierów Cywilnych w Sankt Petersburgu (1899). Docent Politechniki Warszawskiej (1920).

Architekt Kurii Diecezjalnej Kujawsko-Kaliskiej (1911-23). Pracownik Rady Komisji Odbudowy Kraju i Racjonalnego Budownictwa Tymczasowej Rady Stanu. Kierownik Wydziału III zabytków i muzeów w Ministerstwie Sztuki i Kultury (1919). Wykładowca konserwacji zabytków architektury Politechniki Warszawskiej (od 1919). Członek Radzie Artystycznej miasta stołecznego Warszawy (1915-18). 

Autor m.in.:
- kościół Najświętszego Serca Jezusowego w Parznie (1903-12);
- kościół św. Apostołów Piotra i Pawła w Lututowie (1907);
- kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Miedzierzy (1907-13).

Konkursy m.in.:
- na projekt Szkoły Zgromadzenia Kupców w Łodzi (1904) - wyróżnienie.

Publikacje m.in.:
- O potrzebie polskich pracowni inwentaryzacyjnych oraz o potrzebie wydawnictw materjałów do inwentaryzacji zabytków sztuki w Polsce, 1918;
- Kościół jako budowla, 1927;
- Historja powstania i rozwoju organizacji i opieki państwowej nad zabytkami sztuki w Polsce, 1931.

Sędzia konkursowy SARP.

Członek honorowy Towarzystwie Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Członek-korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1930).

Odznaczenia m.in.: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1937).

Syn architekta Konstantego Wojciechowskiego (1841-1910).

Pochowany na Cmentarzu Stare Powązki w Warszawie.