Jan Furman - architekt, urbanista.
Członek O. Warszawskiego SARP (od 1952).
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1952).

Projektant w Pracowni Śródmieście Biura Urbanistycznego Warszawy (od 1953). Kierownik pracowni w Biurze Projektów Miastoprojekt Stolica-Wschód (od 1957). Kierownik pracowni w PBM Śródmieście.

Autor m.in.:
- Osiedle "Za Żelazną Bramą" w Warszawie (1961-72) - współautorzy: Andrzej Skopiński, Jerzy Czyż, Jerzy Józefowicz;
- biurowiec Naczelnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego (ZSL), ul. Grzybowska 4, Warszawa (1963-66) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz i A. Skopiński - (zburzony);
- Błękitny Wieżowiec, pl. Bankowy 2, Warszawa (1965-91) - współautorzy: A. Skopiński, J. Czyż, Lech Robaczyński, Marzena Leszczyńska.

Konkursy m.in.:
- SARP nr 210 - na urbanistyczne rozwiązanie placu Teatralnego i placu Dzierżyńskiego w Warszawie (1955) - współautorzy: Stanisław Jankowski, L. Robaczyński; współpraca: Irena Rodziewicz; Jan Nalewajko (model), Mirosław Wierzchnicki (model) - III nagroda;
- SARP nr 239 - na projekt zabudowy terenu po wschodniej stronie ul. Marszałkowskiej na odcinku Pl. Centralnego "Ściana Wschodnia" w Warszawie (1958) - współautorzy: Andrzej Ilecki, L. Robaczyński - wyróżnienie II stopnia równorzędne;
- na projekt strefy mieszkaniowej "Elviria" w Hiszpanii (1960) - współautorzy: J. Czyż, A. Skopiński - wyróżnienie honorowe;
- SARP nr 311 - na projekt hotelu Orbis w Zakopanem (1960) - współautorzy: J. Czyż, A. Skopiński - wyróżnienie I stopnia równorzędne;
- na projekt koncepcyjny dzielnicy "Bródno" w Warszawie (1961) - współautorzy: J. Czyż, Krzysztof Moldzyński, Jerzy Przeradowski i A. Skopiński - II nagroda;
- na projekt koncepcyjny zagospodarowania przestrzennego terenów części zachodniej Osi Saskiej w Warszawie (1961) - I nagroda;
- na projekt koncepcyjny spółdzielczego domu handlowego w Łodzi (1961) - współautorzy: J. Czyż, A. Skopiński - III nagroda równorzędna;
- na projekt koncepcyjny centrum handlowego dla osiedla Saska Kępa w Warszawie (1961) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - I nagroda;
- na projekt Dworca Obsługi Miejskiej "LOT" w Warszawie (1962) - wyróżnienie równorzędne;
- na budynek powszechnego domu towarowego w Gdyni (1962)  współautorzy: J. Czyż, A. Skopiński - III nagroda;
- na koncepcyjny projekt urbanistyczno-architektonicznyc krytego sztucznego lodowiska w Gdańsku-Oliwie (1963) - współautorzy: J. Czyż, A. Skopiński, Lech Tomaszewski  - wyróżnienie II stopnia równorzędne;
​- na projekt budynku Teatru Dramatyczno-Muzycznego w Gdyni (1963) - współautorzy: J. Czyż, A. Skopiński - wyróżnienie II stopnia równorzędne;
- SARP nr 352 - na projekt oszczędnych budynków mieszkalnych wielorodzinnych (1963) - współautorzy: J. Czyż, Jolanta Makulec, Stanisław Niczypór, A. Skopiński - wyróżnienie II stopnia;
- ​SARP nr 362 - na opracowanie projektów wiejskich ośrodków usługowych (1964) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - wyróżnienie II stopnia równorzędne;
- na studium Koncepcji Urbanistycznej Placu Zwycięstwa i fragmentów terenów Powiśla w Warszawie (1964) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - I nagroda i wyróżnienie I stopnia równorzędne;
- na projekt urbanistyczny ośrodka usługowego na terenie Placu Społecznego we Wrocławiu (1964) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - wyróżnienie II stopnia równorzędne;
- na projekt zespołu budynków Ambasady PRL w Brasilii (1964) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - wyróżnienie II stopnia równorzędne;
- na zagospodarowanie Osiedla Szwoleżerów oraz urbanistyczne rozwiązanie wschodniego obszaru Osi Stanisławowskiej w Warszawie (1965) - wyróżnienie I stopnia
- na projekt koncepcyjny szczegółowego planu zagospodarowania przestrzennego śródmieścia wraz z centrum usługowo-handlowym miasta Ostrowca Świętokrzyskiego (1965) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - wyróżnienie II stopnia równorzędne;
​- na projekt Placu Ratuszowego dzielnicy Nowa Huta w Krakowie (1965) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - zakup I stopnia;
​- na projekt urbanistyczno-architektoniczny dzielnicy Nadmorskiej w Świnoujściu (1965) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - III nagroda równorzędna;
- na projekt urbanistyczno-architektoniczny śródmiejskiego ośrodka usługowego w Szczecinie (1965) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - I nagroda;
- na projekt Teatru Narodowego w Budapeszcie (1965) - współautorzy: J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński​ - zakup;
- SARP nr 381 - na projekt zagospodarowania przestrzennego rejonu Dworca Wschodniego i dzielnicy mieszkaniowej „Szmulowizna” w Warszawie (1966) - współautorzy:  J. Czyż, J. Józefowicz, A. Skopiński - wyróżnienie II stopnia równorzędne.

Pochowany na Cmentarzu Stare Powązki w Warszawie.

****************************************************************
WSPOMNIENIE

Dnia 30 listopada 1966 r. zmarł w Warszawie architekt Jan Furman. Jan Furman urodził się 29 sierpnia 1929 roku, w 1953 r. ukończył Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. Pracę zawodową rozpoczął jeszcze jako student w pracowni MDM, potem kontynuował ją w Biurze Urbanistycznym Warszawy, a od 1957 r. wraz z Jerzym Czyżem i Andrzejem Skopińskim, kierował pracownią w Miastoprojekcie Stolica-Wschód, a ostatnio pracownią projektową PBM Śródmieście. Był współautorem wielu osiedli warszawskich i budynków użyteczności publicznej, m.in. osiedli pl. Teatralny, Saska Kępa II, Praga III, budującego się obecnie osiedla „Za Żelazną Bramą”, gmachu NK Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, wieżowca CEKOP-u na pl. Dzierżyńskiego, hotelu w Płocku.
Był współlaureatem wielu konkursów krajowych i zagranicznych m.in. na projekty: pl. Teatralnego - pl. Dzierżyńskiego, osiedla Saska Kępa II i Bródno, Supermarketu na Saskiej Kępie, Osi Saskiej, Domu Towarowego w Łodzi oraz w Gdyni, centrum handlowego w Szczecinie, projektów w Elviria, Bilbao i Budapeszcie. Aż trudno uwierzyć - tyle zbudowanych osiedli i budynków, 51 konkursów krajowych i zagranicznych, w tym 30 nagród i wyróżnień - i tylko 37 lat życia.
Laureat 30 konkursów, współautor już nie osiedli, ale całych dzielnic, był zadziwiająco skromny. Tą najprawdziwszą skromnością ludzi, którzy na przekór łatwiźnie umiłowali dobrą robotę. Niełatwe dla nich czasy. Trzeba za to umiłowanie płacić upartym codziennym trudem, nieprzespanymi nocami, talentem i sercem.
Talentu miał aż nadto.
Serca mu nie starczyło.
Architekt nie umiera. Żyje w zabudowanych osiedlach i budynkach, w realizowanych projektach, w urzeczywistnionych marzeniach. Nie ma już Janka. Ale żyje w wiernej pamięci przyjaciół jego dobry uśmiech, jego zawsze życzliwa rada, jego żarliwość dobrej roboty.
Stanisław Jankowski
Architektura nr 12/1966