Halina Skibniewska (zd. Erentz) - architekt, urbanista, działaczka społeczna i polityczna.
Członek O. Warszawskiego SARP (od 1951). Członek TUP.
Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1948), doktor nauk technicznych (1971), profesor (1975). Status architekta twórcy (1979).

Kierownik: Zakładu Mieszkalnictwa w Instytucie Projektowania WAPW (1975-91), Pracowni Środowiska Mieszkalnego w Mieście (1991-2000), Interdyscyplinarnego Podyplomowego Studium Mieszkalnictwa WAPW (1975-89). Kierownik i Koordynator prac w Projekcie Rządowym PR-5 i Centralnym Programie Badań Podstawowych 04.10 (ekologia miasta) (1986-90). Prace nad poszukiwaniem tożsamości miast oraz nad ustawą na temat ochrony dziedzictwa przyrody, architektury, miasta i krajobrazu. Technik w nadzorze Budowy PZUW-SPB w Warszawie (1941-44). Projektant w BOS (urbanistyka, zabytki) (1946-48). Projektant i kierownik w pracowniach Romualda Gutta (1946-57), WSM (1958-65), PBM Warszawa (1965-75), COSPBM Inwestprojekt Warszawa (1975-86; 1979-86 dyr. ds. naukowych).

Członkostwo w organizacjach naukowych i społecznych: w Polsce: Komitet Architektury i Urbanistyki PAN, Komisji Rehabilitacji i Adaptacji Społecznej PAN, Komisja Prognoz Polska 2000 przy prezydium PAN 1978-1983; Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN; Towarzystwo Naukowe Warszawskie; Towarzystwo Współpracy z Klubem Rzymskim; Ośrodek Studiów Międzynarodowyh przy Senacie RP (1989-95); Fundacja Polska w Europie; Polska Rada Ruchu Europejskiego; Towarzystwo Przyjażni Polsko-Francuskiej (wznowienie i prezesura od 1972); Komisja Ochrony Przyrody przy Wojewodzie Warszawskim 1992-1999 (przewodnicząca od 1998); Rada Naukowa Porozumienie miast bez barier; Stowarzyszenie Wspólnota Polska; Rada SARP; kolegium sędziów konkursowych SARP; Rada Naukowa TUP; czlonek Polskiej Rady Architektury; zagraniczne: European Leisure and Recreation Association; OIKOS - Centro Internationale di Studio e Documentazione dell'Abitare, Bologna; L'Architecture d'Aujourd'hui - korespondent (1955-75); członek Académie d'Architecture de France (od 1981), promotor doktoratów honoris causa.

Autorka m.in.:
- Szkoła Środowiskowa - Radkowice (1947);
- Osiedle WSM Sady Żoliborskie, Sady I, Sady II, Warszawa (1958-73) - generalny projektant - współautorzy: Andrzej Kiciński, Andrzej Małek, K. Woytowicz - Mister Warszawy (1961), Nagroda I-stopnia KBUA (1961); 
- Osiedle Sadyba w Warszawie (1975);
- Szkoła Środowiskowa na Sadybie w Warszawie (1972) - współautor A. Małek - Mister Warszawy (1972);
- Ośrodek Obliczeniowy ZETO, Al. Niepodległości 190, Warszawa (1974) - współautor Alicja Lewandowska - nagroda zespołowa II stopnia MBiPMB (1974);
- Przedszkole w Sokółce (1975);
- Osiedle Szwoleżerów obok Osi Stanisławowskiej w Warszawie (1975) - Mister Warszawy;
- Białołęka Dworska (zasada miasta kroczącego, scenariusze życia, problemy tożsamości miasta) (1975-86) - projekt.

Konkursy m.in.:
- na Pl. Zwycięstwa i Oś Saską w Warszawie (1947) - I nagroda (w zespole pod kierunkiem R. Gutta);
- na Główny Urząd Statystyczny w Warszawie (1947) - I nagroda (w zespole pod kierunkiem R. Gutta);
- na projekt rozwiązania centrum Płocka (1962) - współautor Alina Scholtz - wyróżnienie III stopnia;
- na projekt Dzielnicy Mieszkaniowej Wrocław-Południe (1962) - współautorzy: A. Scholtz, Barbara Orlańska, Andrzej Trochimowski - II nagroda;
- na zagospodarowanie Osiedla Szwoleżerów oraz urbanistyczne rozwiązanie wschodniego obszaru Osi Stanisławowskiej w Warszawie (1965) - współautorzy: A. Scholtz, A. Lewandowska; współpraca: B. Orlańska, A. Trochimowski, Kazimierz Woytowicz - I nagroda;
- na opracowanie szczegółowego planu zagospodarowania przestrzennego "Ursynowa Północnego" w Warszawie (1971) - współautorzy: A. Scholtz, Andrzej Morawski, Jan Bąk; współpraca: Ewa Majewska - wyróżnienie II stopnia równorzędne.

Wystawy twórczości:
- Bolonia: Halina Skibniewska Architetto dell'Uomo e dell'Ambiente (architekt człowieka i środowiska) OIKOS (1979);
- Wystawa twórczości z okazji przyznania Honorowej Nagrody SARP (1979).

Rzeczoznawca SARP.

  Laureatka Honorowej Nagrody SARP (1978).

Członek honorowy TUP (2003).

Odznaczenia m.in.: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1969), Grand Officier de la Legion d'Honneur de la Rep. Francaise (1972), Odznaka "Milionera" (1974),  Złota Odznaka SARP (1977), Medal Papieża Jana Pawła II (1983); Złota Odznaka Honorowa TUP (1996), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998), Medal Stowarzyszenia Wspólnota Polska (2000), Medal Politechniki Warszawskiej Alma Mater Bene Merentibus (2000), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Odredu Odrodzenia Polski (2003).
Laureatka Nagrody Sześcian roku 1974.
Laureatka Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1975).
Laureatka Państwowej Nagrody I stopnia (1976).

Posłanka na Sejm PRL IV-VIII kadencji (1965-85), Wicemarszałek Sejmu (1971–85).

Podczas okupacji działała na rzecz Getta w grupie "Żegota". Zołnierz AK, sanitariuszka. Uczestniczka Powstania Warszawskiego.

Pochowana na Cmentarzu Stare Powązki w Warszawie.