Andrzej Józef Skoczek - architekt, urbanista, wykładowca akademicki.
Członek SARP O. Kraków (od 1952). Członek Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP.
Absolwent Wydziału Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1952). Doktor nauk technicznych (1961). Status architekta twórcy.

Projektant w Miastoprojekcie Kraków, Miejskiej parcowni Urbanistycznej i Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej w Krakowie. Długoletni dyrektor Zakładu Architektury Rekreacji i Sportu i Katedry Architektury Regionalnej, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Członek Konwentu Seniorów Politechniki Krakowskiej.

Autor m.in.:
- Ośrodek Sportowy COS, ul. B. Czecha, Zakopane (1959-61) - współautorzy: Bogumił Zaufal, Stanisław Karpiel, Leszek Filar, Jerzy Dajewski.

Konkursy m.in.:
- na projekt schroniska przy Morskim Oku w Tatrach (1953) - współautorzy: Krzysztof Bień, L. Filar, Przemysław Gawor, Jerzy Pilitowski, Jacek Preis, B. Zaufał - I nagroda;
- na projekt budowy pomnika Obrońców Wybrzeża w Gdańsku (1954) - współautorzy: Bronisław Chromy, Bogusław Zagajewski, K. Bień, L. Filar, P. Gawor, J. Pilitowski, J. Preis, B. Zaufal - zwrot kosztów;
- na projekt schroniska przy Morskim Oku w Tatrach (1955) - współautorzy: K. Bień, L. Filar, P. Gawor, J. Pilitowski, J. Preis, B. Zaufal; współpraca: Zuzanna Perchał, Zbigniew Fuiński - I nagroda;
- na projekt schroniska w Jamskim Plesie w Tatrach Słowackich (1956) - wyróżnienie rónorzędne;
- na projekt Ośrodka Sportów Zimowych w Zakopanem pod Krokwią (1956) - wybór pracy do dalszego opracowania;
- na koncepcyjny projekt urbanistyczno-architektonicznyc krytego sztucznego lodowiska w Gdańsku-Oliwie (1963) - współpraca: Andrzej Wojda, Naso Łazowski, Krystyna Holeksa, Leszek Leśniak, Bogusława Majka - II nagroda;
- na opracowanie koncepcji generalnej ukształtowania centrum dyspozycyjno-usługowego w Łodzi (1965) - współautorzy: Witold Cęckiewicz, Zbigniew Gądek, Stanisław Juchnowicz + zespół - III nagroda;
- SARP nr 374 - na koncepcję architektoniczno-urbanistyczną Domu Związków Zawodowych i Placu Zwycięstwa w Łodzi (1965) - współautorzy: Z. Gądek, S. Juchnowicz, Andrzej Rey; współpraca Waldemar Wójcicki - wyróżnienie równorzędne;
- na opracowanie koncepcji zagospodarowania przestrzennego śródmieścia miasta Mielec (1977) - współautorzy: Władysław Borzęcki, Stanisław Medvey - II nagroda.

Publikacje m.in.:
- Zagadnienia regionalizmu w architekturze małych miasteczek w obrębie Polski południowo-wschodniej; A. Skoczek, B. Smólska, J. Wzorek (1997)
- Ochrona i kontynuacja wartości regionalnych na obszarach Spisza i Orawy, współautor Andrzej Cząstka (1997);

Prezes ZO SARP (1965-66). Członek Prezydium ZG SARP (1965-66).

Odznaczenia: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrna Odznaka SARP (1964, 1968), Złota Odznaka SARP (1979).

Ojciec architekta Macieja Skoczka (1957-2010).

Pochowany na Cmentarzu na Bielanach w Krakowie.

********************************************************************************************

Wspomnienie

Żegnamy wybitnego architekta, uczonego i twórcę, który całym swoim dorobkiem dawał świadectwo, że dobra architektura tworzy trwałe zręby narodowej kultury.
Żegnamy profesora architektury i wychowawcę kilku pokoleń architektów i urbanistów. Żegnamy naszego Mistrza, wieloletniego dziekana Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej; twórcę wybitnych dzieł architektury, ale także własnej szkoły naukowej, której profesorowie podążając śladami swojego mistrza kontynuują Jego dzieło – zarówno tu, w Krakowie, jak i w innych ośrodkach w Polsce i za granicą.
Żegnamy nauczyciela i naukowca, który swoje życie zawodowe i akademickie związał z krakowskim wydziałem architektury. Tu zdobył dyplom architekta w 1952 roku i tu przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej od asystenta - do profesora zwyczajnego, wieloletniego kierownika Katedry Projektowania Architektury w Regionie i przez dwie kadencje dziekana krakowskiego Wydziału Architektury w latach 1978-1984.
Profesor Andrzej Skoczek był cenioną postacią krakowskiego środowiska architektów. Jako młody architekt, tuż po studiach, pracował w krakowskim Miastoprojekcie, ale także w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej i Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej w Krakowie. Współpracował z takimi wybitnymi architektami, jak Filar, Pilitowski, Zaufal, Gawor, Bień. To między innymi w tym gronie powstawały koncepcje i projekty architektoniczne, ale także studia form krajobrazowych dla regionu Podhala i krajobrazu parkowego Jury Krakowsko-Częstochowskiej.
Profesor Skoczek terminował – między innymi – u profesora Włodzimierza Gruszczyńskiego. Pod jego wpływem związał się z nurtem architektury regionalnej, którą nazywano z czasem „architekturą wzruszeniową” – lub po prostu krakowską szkołą architektury. Był niewątpliwie jednym z jej współtwórców i należał do grona jej najbardziej znamienitych przedstawicieli. Z tym nurtem wiążą się również badania i projekty studialne profesora Skoczka poświęcone architekturze regionalnej, subregionom kulturowym Podhala, Orawy i Ziemi Sądeckiej. Kierował licznymi projektami badawczymi na temat zagospodarowania turystycznego ziem górskich. Prace te prowadził zarówno w ramach programów rządowych i innych grantów naukowych.
Bogata twórczość profesora Skoczka to przede wszystkim architektura stadionów, obiektów i ośrodków sportowych, schronisk, kościołów, ale w twórczości tej mieszczą się także liczne studia form osadniczych i układów inżynierskich projektowanych w skali regionalnej, projekty i plany urbanistyczne poświęcone osadnictwu Karpat. Spośród licznych dokonań Profesora wymieńmy chociażby stadion w Mielcu, schronisko na Jaworzynie Krynickiej, kościół w Tarnowie, projekty koncepcyjne stadionów dla Rzeszowa, Krakowa i liczne projekty dla Zakopanego i Podtatrza.
Twórczość projektowa Profesora Skoczka, Jego dorobek naukowy i osobisty autorytet sprawiły, że cieszył się powszechnym uznaniem. Za swoje wybitne zasługi był odznaczony Oficerskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski. Miał wiele innych odznaczeń – także i to nasze wydziałowe – Medal za Wybitne Zasługi dla WA PK. Był postacią, której osiągnięcia twórcze, to mocne pozycje polskiej architektury II połowy XX w. W twórczości tej znajdujemy cechy, dzięki którym polska architektura wpisuje się chlubnie w dorobek europejskiego dziedzictwa architektonicznego.
Profesor Skoczek był architektem o wyjątkowej wrażliwości na formę. Inspirująca siła Podhala była mocno wyczuwalna w Jego twórczości: w projektach architektonicznych – zwłaszcza schronisk – ale także w Jego pięknych rysunkach urzekających siłą wyrazu, lakonicznością, ekspresją mocnej kreski. Profesor kochał góry i w ogóle kochał przyrodę. Kochał ludzi… żył pełnią życia. Miał rzadki dar przeplatania wysokich rejestrów twórczej wrażliwości i duszy poety, który potrafi dostrzec piękno i wyrazić go formą architektury, z aktywnością społecznika, organizatora, menedżera kierującego pracami swojej katedry, naszego Wydziału a także działalnością krakowskiego oddziału SARP.
W Krakowskiej Karcie Architektury Regionalnej Prof. Andrzej Skoczek napisał: „Region powstaje wówczas, gdy istnieje związek pomiędzy światem wartości i znaczeń, jakie ludzie nadają swemu terytorium. Region to korzenie i źródło żywej, bogatej kultury narodowej”. Kartę Architektury Regionalnej, uchwalono niemal dokładnie 25 lat temu – 6 listopada 1986 r. z inicjatywy Profesora.
Profesor był osobowością wybitną. Miał niebywały dar inspirowania. Był przyjacielem młodzieży, człowiekiem urzekającym swoim sposobem bycia, poczuciem humoru, delikatnością ale i stanowczością. Odważny, konsekwentny. Przyjaciel, na którym można było zawsze polegać.
Drogi Profesorze, Mistrzu, Andrzeju. Będzie nam Ciebie brakowało, ale Twoje prace, Twoje przemyślenia, wskazówki pozostaną na trwałe w naszej pamięci i w pamięci naszych uczniów.

Zbigniew K. Zuziak